Er is écht een oplossing... en wat maakt De Helder Training zo uniek???

Om daar een goed antwoord op te kunnen geven moeten we eerst goed begrijpen hoe een verslaving precies ontstaat. Zo kun je beter begrijpen waarom wij doen wat we doen, en waarom Helder Trainingen het verschil maakt met veel van de behandelingen die er in Nederland te verkrijgen zijn. Wij noemen dat de traditionele behandelingen.

Het proces van de ziekte verslaving leidt ons naar het proces van trauma en vervelende gebeurtenissen in jouw leven.

Bij een trauma denkt men al snel aan hele heftige, impactvolle gebeurtenissen. Echter dat hoeft niet persé zo te zijn. Voor trauma kun je ook lezen; vervelende gebeurtenissen die in jouw leven plaatsvonden zoals een opvoeding waar van alles gebeurde of juist niet gebeurde, gepest worden op school, een nare scheiding, het verlies van dierbaren, misbruik, en ga zo maar door. Maar ook jouw verslaving heeft bij elkaar opgeteld voor een trauma gezorgd. Vanaf nu spreken wij over “trauma”.

Uitleg van het woord “Verslaafd”

In het woord verslaafd zitten twee woorden die goed weergeven waarom we dit woord gebruiken. In “verslaafd” zit het woord “ver” en het woord “slaaf”. De verslaving zorgt ervoor dat je ver van jezelf verwijderd bent, van jouw omgeving en de wereld om jou heen. Daarnaast is er het woord “slaaf”. Je bent “slaaf” geworden van je eigen gedragingen. En als je “ver” van jezelf verwijderd bent ben je dus eigenlijk voor iets op de vlucht. Maar waar ben je nu eigenlijk voor op de vlucht? Tijdens deze uitleg zul je zien dat veel mensen “slaaf” in hun leven zijn van gedragingen die niet alleen gericht zijn op drank of drugsgebruik. Hierbij kun je denken aan; Je kinderen overbemoederen (Ubermoeder zijn),ontzettende controle drang hebben, altijd maar (ongevraagde) kritiek geven op je omgeving, nooit tevreden zijn met wat je hebt, alleen maar gericht zijn op spullen en status en ga zo maar door. De gevolgen van dit soort gedrag zijn enorm en kunnen zelfs leiden tot allerlei nare ziektes.

Uitleg van het woord “Herstel”

Herstel is iets terugbrengen naar hoe het was, iets terugbrengen van wat je verloren bent.

Maar wat je ook kwijt was, het kan niet kapot zijn, het moet er al die tijd geweest zijn anders had je het niet kunnen herstellen. Wat je moet terug vinden is “jezelf”. Wie ben jij? Waar vlucht je voor weg?

De belangrijke vraag is niet “Waarom ben je verslaafd”? De belangrijkste vraag is “Waarom raakten we onszelf kwijt en waarom vinden we het zo moeilijk om weer in contact te komen met onszelf en onze omgeving”?

Om daar een goed antwoord op te geven moeten we kijken naar de vervelende gebeurtenissen en trauma’s in jouwleven.

Wat is een trauma?

Het is een trauma dat in de eerste plaats ervoor zorgt dat jij de verbinding met jezelf hebt verloren. En nogmaals voor “trauma” kun je ook lezen “vervelende gebeurtenissen”.

Trauma is het verlies van de verbinding met jezelf, jouw omgeving en de wereld om jou heen. Het is moeilijk te herkennen omdat het vaak heel langzaam in jouw leven sluipt. We passen ons gedrag aan, vaak zonder dat we het door hebben. Dit gebeurd heel subtiel. Dus een trauma is niet de externe gebeurtenis die plaats vindt (bijvoorbeeld het pesten op school, de scheiding, het misbruik, jouw opvoeding), en ook jij bent niet het trauma, het trauma is het verlies van verbinding met jezelf.

Trauma gaat gepaard met pijn. Het gaat er niet om wat de oorzaak van de pijn is. Het gaat er dus om dat jij de verbinding met jezelf verbreekt na iets heftigs dat er in jouw leven heeft plaats gevonden;

Het proces van een trauma

Eerst is er de externe gebeurtenis(1) bijvoorbeeld een scheiding, misbruik, een vervelende opvoeding of gepest zijn op school. Nadat je de verbinding met jezelf hebt verbroken (2) ga je allerlei mechanismen ontwikkelen die er voor zorgen dat jij die pijn niet meer hoeft te voelen. We noemen dat de aanpassing van gedrag (3). De één gaat dus drinken, de ander gaat zich focussen op status en spullen, de ander gaat ubermoeder spelen en weer iemand anders kan alleen maar kritiek leveren op wat er om hem of haar heen mis gaat. We noemen dit de ziekte (4). En vervolgens resulteert dit altijd in pijn (5). En daar willen we vervolgens weer voorvluchten (6).

Schematisch kun je het proces vaneen trauma als volgt weergeven;

1. Externe gebeurtenis                                                              

2. Verlies van de verbinding met jezelf (Trauma)                                                        

3. Aanpassing van gedrag/ ontwikkelen van systemen die pijn vermijden            

4. Ziekte (zoals verslaving)                                                                                            

5. Pijn  

6. Vluchtgedrag

Dit schema kan van toepassing zijn op hele heftige gebeurtenissen, maar ook op langzaam insluipende gebeurtenissen (ook wel events genoemd). Het vervelende van dit proces is dat het allerlei reacties met zich meebrengt die jouw geluk in het leven tegen staan; stress, spanning, prikkelbaarheid, depressiviteit, teleurgesteld zijn, verdriet en ga zo maar door.

Verslaving is dus niet het probleem, verslaving is een gevolg van de aanpassing van jouw gedrag. Verslaving is dus een uiterlijke verschijning die duidelijk maakt dat er systemen zijn in jouw leven die niet lekker lopen. De één gaat dus ubermoeder spelen, de ander hecht waarde aan veel status en of spullen, de ander levert alleen maar kritiek op anderen, de ander gaat drinken, blowen, porno kijken, veel op datingsites zitten, gokken, ongezond (veel) eten, snuiven en ga zo door.

De definitie van verslaving

De definitie van verslaving volgens Gabor Mate (Een gerenommeerd verslavingspsychiater uit Canada) = Elk gedrag wat je een tijdelijk gerief of plezier geeft, waar je naar hunkert en (dat je wellicht) gaat doen desondanks de (negatieve) gevolgen.

De definitie van Remco Steijlen van Helder Trainingen = Een tijdens het leven gecreëerde afhankelijkheid van een middel of gedrag waarbij men niet in staat is om het gedrag zelf te corrigeren, desondanks de nadelige gevolgen.

Zoals je ziet staat in beide definities niets genoemd over hoe vaak en hoeveel je drinkt of iets gebruikt omdat dat voor “het verslaafd zijn” niets uitmaakt. Zo heb ik ooit een dame in een kliniek ontmoet die één glas wijn per dag dronk. Echter zij was de hele dag bezig met dat ene glas wijn van die avond. Ook heb je “Bingers” dat zijn mensen die moeiteloos maanden zonder hun middel kunnen en dan ineens een enorme terugval kunnen hebben. Je kunt van een verslaving spreken als jij het gebruik er van niet met je “gezonde” verstand kunt corrigeren.

Maakt het nog uit welke middel je gebruikt of welke gedragsverslaving je hebt?

Het maakt voor bovenstaand proces niet uit welk middel je gebruikt. Het kan gaan over blowen, drinken, snuiven, basen, XTC slikken, GHB, lachgas nemen, en alle andere soorten drugs die er nog zijn. (momenteel zijn er ongeveer 1200 drugssoorten). Daarnaast gaat dit proces ook op voor alle gedragsverslavingen zoals gokken, seks, relatieverslaving, porno kijken, gamen en ga zo maar door.

Voor het herstelproces maakt het wel uit welk middel je neemt. Ervaring leert dat het afkicken van een heroïne,-GHB,- of crackverslaving heftiger is dan vele andere middelen.

De eerste vraag die belangrijk is; “Wat vond je leuk aan je verslaving”?

Plezier, vermijden van conflicten, pijn verlichten, verdoven van je angsten? Alle antwoorden zijn normale menselijke wensen! Daar is niks mis mee. Maar waarom kon je er dan niet mee stoppen op het moment dat je gedrag of gebruik problematisch werd? En waarom kunnen anderen dat wel? De verslaving is niet jouw probleem maar de onderliggende angsten waar je voor weg loopt, dat is het probleem! Soms zijn deze processen zo subtiel jouw leven ingeslopen dat jij je er niet van bewust bent dan je aan het vluchten bent. Je meent oprecht dat jij niet weg loopt voor wat dan ook. Echter bij een goede behandeling zal je zien dat het in alle gevallen wel zo is.

Hoe kan het dat dat de één gaat compenseren met middelen en/ of gedrag en de ander niet?

En de één loopt niet weg voor zijn of haar pijn en realiseert zich dat het gebruik van drank of drugs hun in gevaar kan brengen. Ze zijn misschien niet zo verslavingsgevoelig als jij. Of ze hebben een vriendengroep waar er nauwelijks gedronken en gebruikt wordt. Ook is het mogelijk dat het contact met de ouders zeer goed is waarbij er op tijd ingegrepen kan worden als je ergens gevoelig voor bent. Ook kan het zijn dat elk mens een ervaring op zijn of haar eigen manier verwerkt. De één ziet een heftig ongeluk en loopt door. De ander ziet datzelfde ongeluk en moet zich de volgende dag ziek melden. Het woord “ervaring” zegt het al, iedereen “ervaart” het op zijn of haar eigen manier.

De moeilijkste vraag is “Hoe kan het dat jij al die dingen (Plezier hebben, angsten overwinnen, pijn verlichten etc) niet hebt kunnen bereiken of voelen zonder jouw verslaving”? Iets is geblokkeerd. Iets heeft er voor gezorgd dat jij blij werd van een middel of gedraging. Echter wat eerst de oplossing van het probleem was, is nu de oorzaak van het probleem.

De belangrijkste vraag is niet“ Waarom ben je verslaafd?” De belangrijkste vraag is “Waar komt de pijn vandaan?”

‍

Die ene verloren seconde

Die pijn gaat terug naar het eerste moment dat jij de verbinding met jezelf verbrak, het verbreken met de essentie (de reden) van jouw bestaan. Belangrijk is dus dat je op zoek gaat naar de eerste keer dat jij de verbinding met jezelf verbrak, daar moet je zijn omdat je vanaf dat moment jouw systemen bent gaan aanpassen om de pijn te vermijden. Ik noem dat ook wel “die ene verloren seconde”. Dat is veel belangrijker dan de vraag of je ouders wel of niet van je gehouden hebben, dat je misbruikt bent, dat je gepest werd of dat je vriend vreemd ging. Het fundamentele probleem is niet dat je misbruikt of geslagen bent, niet dat je verlaten bent, niet dat je ouders niet van je hielden zoals jij het graag zou zien. Het is dat als een resultaat van dit alles jij de verbinding met jezelf hebt verloren en daarmee ook met jouw omgeving. Dus je hebt eerst een externe gebeurtenis en dan het verbreken van de verbinding met jezelf en de omgeving; dat is het trauma. Het verlies van verbinding met jezelf zorgt ervoor dat je jouw zelfliefde verliest. 

Als je die verbinding niet was verloren was er ook geen trauma geweest. Dus hoe kunnen we weer verbinden met onszelf en de mensen om ons heen waardoor we onszelf weer kunnen liefhebben?

Waarom is het zo pijnlijk om weer te verbinden met jezelf? Als jij het zo moeilijk vindt om mijn echte angsten en pijnen te voelen of het nuchter uit te houden op een feestje en jij het moeilijk vind om deze angst onder ogen te komen dan kan ik beter de verbinding met mijn gevoelens verbreken. Ik kies voor de weg van de minste weerstand. Het brein werkt pijn vermijdend. Dus als ik iets gevonden heb waar ik de pijn snel mee kan verzachten dan lijkt dat een makkelijke oplossing. En dan gaan je de rest van ons leven proberen te compenseren door;

 -             Te vluchten in drank, drugs;

-             Persoonlijke patronen aan te nemen (gedrag) waarbij we indirect proberen te krijgen wat we  in de eerst plaats niet kregen of waarbij wepijn willen vermijden.

We zijn op zoek naar liefde, plezier, geluk, erkenning en waardering

Vaak is het de liefde (en dat is een heel breed begrip als je er goed naar kijkt, liefde zit in heel, heel veel dingen) waar we naar op zoek zijn en die we niet hebben gevonden op de manier zoals wij vinden dat het eruit moet zien.

Onze identiteit wordt gevormd doorpatronen en gedragingen

We worden onze patronen, we worden wie we denken dat we zijn. Het brein is altijd op zoek naar bevestiging. Het brein gaat op zoek naar datgene wat jij hebt gemist (waar de pijn vandaan komt) en jij gaat je gedrag daar op aanpassen. Het brein werkt namelijk pijn vermijdend. Zie het maar als dat je met je voet in een stuk glas gaat staan op het strand, voortaan zal je opletten als je op het strand loopt omdat je dat niet nog een keer wilt meemaken. Des te heftiger de pijn was des te heftiger de verweermechanismes worden. Vervolgens zullen al jouw gedragingen bij elkaar opgeteld jouw identiteit gaan bepalen. Het gaat bepalen hoe jij jezelf ziet en hoe anderen jouw zien. En daar ga je ook naar leven. 

Dus als je denkt dat je niet de liefde hebt gekregen die je nodig had als een kind dan kan het zijn dat je liefde op niet gezonde manier probeert aan te trekken of je ondergaat een cosmetische operatie. Nu zijn we niet meer verbonden met onszelf en hebben we bevestiging nodig van buitenaf. Of je kreeg niet de waardering voor wie je was, en nu wil je waardering voor je winnen van anderen als vervanging. Of je probeert continue de goedkeuring van anderen te krijgen omdat je bang bent wat anderen van jou denken. En dit zijn allemaal aanpassingen omdat we niet onszelf konden zijn. Want “onszelf zijn” had betekent dat iemand je pijn of verdriet kon doen of dat je gekwetst kon worden. Onze wonden zouden te pijnlijk zijn. En daardoor sluiten we ons hart waardoor we niet meer (volledig) van onszelf kunnen houden en/ of van anderen. Dan kun je ook niet meer genieten, plezier maken, waardering ervaren of je erkent voelen.

Als mens heb je meerdere lagen waarmee je jouw innerlijke beschermt. We weten zoveel, maar we weten niet genoeg van onszelf.

Al die lagen eronder zijn de beren en leeuwen (gedragingen en systemen) die we inzetten om ons te verdedigen zodra jijzelf of iemand anders te dichtbij komt. Alles bedoeld om onze wonden te beschermen zodat we niet nog meer pijn kunnen krijgen. En diezelfde aanpassingen zorgen ervoor dat we onszelf zijn kwijt geraakt. En deze mechanismen worden daarna onze prioriteit. Het zorgt voor de verwijdering van onszelf en de wereld. Dat gebeurd op individuele basis maar ook met onze omgeving. We leven in een wereld waar we continue worden gevalideerd (op waarde geschat) op individuele basis. We laten ons hierdoor beperken en hiermee groeien onze negatieve overtuigingen over onszelf. (Ook wel negatief geloof over jezelf of innerlijk kind genoemd).

Stel; Je bent mentaal zwaar beschadigd dat je wezenloos uit je ogen kijkt omdat je zo hard gekwetst bent in het leven door de realiteit die jou is overkomen. Het kan zijn dat je daardoor heel kwetsbaar bent en dat zorgt ervoor dat als je in die positie wordt gebracht je er heel hard tegen gaat vechten. Of dat als je om je heen ziet gebeuren dat mensen gekwetst worden dat jij abnormaal boos kunt worden. Stel dat jij je zwak voelt omdat je gekwetst bent omdat je je ware “ik” bent verloren dan kan het zijn dat je er alles aangaat doen om een goede baan te hebben om erkenning en waardering te krijgenwaardoor je niet op zoek bent gegaan naar de baan die jou echt gelukkig had kunnen maken.

De wereld beloond mensen die een mooie staat van dienst hebben. Mensen die veel voor anderen hebben gedaan. Omdat je dan mensen helpt, iedereen…behalve jezelf. We accepteren de mensen die dicht bij ons staan. Een van de grootst behaalde resultaten van de moderne cultuur is de mogelijk om te kunnen aanpassen aan de cirkel van lijden. De moderne cultuur viert feest op het moment dat we weg zijn van de waarheid en mensen ontmoedigen om te geloven dat ze bestaan en dat ze misschien wel een gelukkig leven kunnen hebben zonder aan het “ideale plaatje te voldoen”. Eén van de slechtste uitspraken vind ik dan ook “Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg!”. Hoezo??? Waarom mogen we niet gek doen? Lol maken, dansen, zingen? We hebben die mensen juist nodig om kleur te geven aan het leven. Maar 99% van de bevolking zal zich aanpassen aan wat de maatschappij voorschrijft wat “normaal” is. Ze durven niet meer hun authenticiteit te laten zien. Wat je eerder zult zien zijn hun beren en leeuwen waarmee ze hun angsten (denken te) beschermen. Helaas zal je door je aanpassingen nooit 100% gelukkig kunnen zijn. En dat is wat wij als mensen dan doen, we nemen genoegen met minder geluk, we nemen onszelf voor lief.

Trauma’s worden niet alleen verzorgt door onze ouders. We leven in een wereld die valsheid goedkeurt en waardeert. De grootste uitdaging is niet dat deze uitdagingen er zijn maar hoe ga je hier mee leren leven? Hoe ga je dit inzicht implementeren in jouw dagelijkse leven? We worden bestolen van de echte waarheid. Als je écht verbonden was met jezelf en de waarheid dan zou je de helft van de producten in de supermarkt niet meer kopen.

Mensen gaan in een lange rij staan voor een winkel als de nieuwe Ipad uitkomt of de nieuwe IPhone. Alsof dat een verschil maken in iemand zijn of haar leven. Op school ben je iemand als je de duurste telefoon bij je hebt of dure kleding aan hebt. En kijk naar alle influencers, ze hebben bijna allemaal dure auto’s, dure kleding, dure horloges en ga zo maar door. Als je daarmee opgroeit dan ga je oprecht geloven dat je pas tof bent als je bezit wat zij hebben. Het wordt een ideaalbeeld wat de meeste kinderen nooit zullen bereiken.

Wat is de essentie van het leven?

In mijn ogen is dat vrij invulbaar voor iedereen. En misschien heb je als mens wel meerdere essenties waarom je op deze wereld bent…. Wie het weet mag het zeggen… Maar pas op! Als mens zijn we geneigd om ons te laten lijden door meningen en gevoelens. En er is niks zo manipulatief als meningen en gevoelens. Dus om op zoek te gaan naar wat voor jou de essentie van het leven is, is het belangrijk om je heel erg goed bewust te zijn waar jij je laat leiden door meningen en gevoelens, want je kunt er weleens goed naast zitten als je dat leidend maakt in jouw leven. En dan gaan deze gevoelens je niet “leiden” naar de essentie van jouw bestaan maar dan kan het zijn dat je er onder gaat “lijden”. Ik wil niet zeggen dat je niet naar meningen en gevoelens moet luisteren maar pas er mee op!

Zo hoor mensen in mijn praktijk weleens zeggen “Ik ben erg sensitief" (gevoelig) en daar wil ik andere mee gaan helpen. Ze bedoelen te zeggen dat ze goed kunnen aanvoelen wat er bij andere mensen speelt. Of ze willen zeggen dat de pijn bij hun harder binnenkomt dan bij een gemiddeld ander mens. Echter pas ook hier mee op, ik ben er van overtuigd dat sommigen mensen meer sensitief zijn dan anderen. Echter sensitiviteit is ook een menselijke eigenschap die iedereen heeft om je te beschermen in het leven. Veel mensen die ik ontmoet heb die zeggen dat ze sensitief zijn, waren veelal mensen die juist angsten hadden. Zij noemden hun angsten dan sensitiviteit terwijl ze last hadden van angst. Angst dat ze niet goed genoeg zijn, angst dat hun vriendje hun niet leuk vindt, angst voorafwijzing van je ouders of vrienden en ga zo maar door. En je kunt van mij aannemen dat mensen die door angsten geleid worden niet de juiste personen zijn om met iemand zijn gevoelens aan de slag te gaan. Eigenlijk is dat letterlijk levensgevaarlijk. 

Stel dat de essentie van het leven is om liefde te ervaren?

Je kan voelen dat je hart open gaatstaan en vertrouwen komt dan binnen. Je voelt je geliefd en gewaardeerd en je durft te zijn wie je bent. En als liefde de essentie is waarom realiseren we ons dat dan niet, waarom realiseert de omgeving dat dan niet? Dat is omdat het verschrikkelijk veel pijn kan doen als liefde niet beantwoord wordt. Of als het niet begrepen wordt. Het doet pijn als je gewond bent. Dus hebben we muren om ons heen gebouwd waardoor we niet gekwetst kunnen worden. En verslaving is een vlucht, weg van de pijn (net als heel veel andere mechanismen). Maar als we ons realiseren dat liefde de essentie is, dan moet je je ook realiseren dat er niks is waar je weg van hoeft te rennen. Immers voor liefde hoef je niet weg te rennen, wel voor de eventuele pijn die je hebt als je het niet krijgt. Soms ziet liefde er anders uit dan je gehoopt had of is het er even niet op de manier zoals jij het had gewild. Realiseer je dat andere personen ook weer kampen met hun negatieve overtuigingen of dat zij het op hun beurt ook niet hebben meegekregen van hun ouders. Wordt dan niet boos, het belangrijkste is dat je inziet dat liefde er voor iedereen anders uit kan zien. 

Als je pijn voelt dan heeft dat altijd te maken met iets uit het verleden.

Als je pijn voelt dan kun je jezelf feliciteren! Dat is het teken dat er niks mis is met je gevoel. Echter realiseer je dat de pijn een ervaring is uit het verleden. Die ervaring kun je niet meer terugdraaien. Wegrennen heeft dus geen zin want die ervaring neem je in gedachten altijd mee. Waar je ook naartoe gaat. Vluchten in drank, drugs of gedrag maakt het alleen maar erger. Pijn voelen over iets wat er in de toekomst gaat gebeuren bestaat niet, je moet het eerst ervaren om te weten of het pijn doet jouw hersenen raken verward (ook bij gedragsverslavingen) en kunnen de informatie niet meer op een gezonde manier verwerken. Jouw lichaam is alleen maar overuren aan het draaien (en ook je brein) om alle gifstoffen weg te werken. Helaas zie je dat door jouw verslaving allerlei andere diagnoses op de loer liggen zoals ADHD gedrag, depressiviteit, angststoornissen, versterking van borderline, narcisme en ga zo maar door… Veel van deze diagnoses nemen af of verdwijnen nadat je stopt met jouw verslavingsmiddel of verslavingsgedrag. Weet ook dat je deze diagnoses pas mag stellen nadat je een half jaar 100% abstinent (nuchter) bent van jouw middel en/ of gedragsverslaving. En loop een gemiddelde traditionele zorginstelling in en binnen enkele weken of maanden stellen ze een diagnose en krijg je een medicijnrecept mee. Vervolgens neem jij aan dat jij die ziekte hebt en ga je er ook naar leven. Hiermee kan het de échte oplossing behoorlijk in de weg staan.

Je kunt geen pijn hebben over iets wat in de toekomst gebeurd

Je kunt hooguit stress of spanning hebben over iets wat er in de toekomst gaat gebeuren. Echter dat is een heel ander proces dan het proces van trauma. Angst gaat over iets in de toekomst waarbij jij denkt dat je niet aan de verwachtingen van anderen kan voldoen. Een trauma gaat over het verleden.

Onder de pijn ligt dus de verbinding met jezelf die je niet durft aan te gaan omdat je daarvan weg loopt.

De weg naar de oplossing van je trauma’s…

Stap 1  

Realiseer je dat je weg loopt van angst, verdriet, teleurstellingen, pijn.

Stap 2   Daarna is het belangrijk om de essentie te bekijken van wie we je bent en belangrijker nog wie jij wilt zijn. Wat is jouw authenticiteit?

Stap 3   En als die pijn en angst toch al in je zit dan hoef je er dus niet meer voor weg te rennen. Want de pijn zal altijd met je meegaan. Neem een besluit dat je er niet meer voor gaat wegrennen en ga aan de slag door op zoek te gaan naar een oplossing.

Stap 4   De grote vraag is hoe ga je er voor zorgen dat je het trauma kunt loslaten? Als we het trauma niet kunnen “loslaten” dan blijft de pijn, de angst en het verdriet. Wees je er bewust van dat als je jouw probleem wilt oplossen dat je op weg naar deze bevrijding ook “prijzen” hebt te betalen. Hierbij gaat het niet alleen om geldelijke prijzen maar bijvoorbeeld open en eerlijk zijn, hulp zoeken, nieuwe acties ondernemen, afscheid nemen van bepaalde mensen die jou niet meer dienen op weg naar jouw herstel en ga zo maar door...

Stap 5   Als jezelf niet kunt achterhalen waar de pijn vandaan komt en/ of je weet niet hoe je die pijn kunt oplossen dan is het raadzaam om daar professionele hulp bij te zoeken. Zoals bijvoorbeeld een training bij Helder Trainingen. Tijdens de Helder Training zal je onder begeleiding van specialisten jouw zelfliefde weer terugvinden (verbinding maken met jezelf) en zal je jouw trauma's gaan oplossen.

Verwacht geen inzicht waarbij de deur ineens open staat om jou te redden want dat gaat niet gebeuren. Er bestaat niet zoiets als een gouden pil die alles ineens oplost.

You can’t think your way into wright acting but you van act your way into right thinking.

Dit gezegde betekent dat je niet achterover kunt gaan zitten, wachten, denken en hopen dat het leven beter wordt en dat je gelukkiger wordt. Wat wel kan is dat je in actie komt waardoor je je beter gaat voelen. En dat is eraan werken. Alles, alles wat je over verslavingen hoort, leest en leert heeft geen toegevoegde waarde als je niet in actie komt!

Als je focus op het resultaat dan ga je niet veranderen, als je focust op de verandering dan ga je resultaat zien!

Er “aan werken” is minimaal net zo belangrijk als “het inzicht” zelf. Anders blijven we maar zoeken naar dezelfde ervaring opnieuw en opnieuw…En ik beloof je er zal niet ineens een gouden pil voor je liggen waarmee alles opgelost is.

Er zijn mensen die (met of zonder hulpmiddel) echt kunnen veranderen op zielsniveau (dat is het niveau waar de pijn zit). Zij kunnen zelf de verbinding permanent herstellen. Maar dat zijn er heel weinig. Voor de meeste is het een continue proces van er aan werken onder begeleiding van specialisten. Het werk zit hem er in dat je terug gaat in de tijd, alles opruimt en dan kun je pas verder. Daarnaast kan het zijn dan wat voor de één werkt voor de ander niet werkt. Als iets niet werkt wees dan niet teleurgesteld. Ga op zoek naar iets anders, uiteindelijk is er voor iedereen iets dat werkt en hem of haar dus verder kan helpen.

We moeten accepteren dat de wereld is veranderd, de wereld kan gevaarlijk zijn, een wereld waar veel verschillen zijn, waar we het milieu kapot maken, een wereld waar we onszelf steeds moeten bewijzen om wie we zijn. Waarbij we onze echte ik en waar we voor staan niet meer kenbaar durven te maken. Maar eigenlijk maken we, en ieder voor zich, met onze gedachten de wereld. Immers met onze mind (gedachten) geven we waarde aan wat er gebeurd. En zo creëert iedereen zijn of haar eigen wereld.

Maar voordat onze mind de wereld creëert, creëert de wereld onze mind. Dus we moeten terug gaan naar wie we waren voordat de wereld onze mind creëerde. En er is mentale gezondheid, depressie, verlangen, angst, psychoses, ziektes, deze beginnen allemaal als compensaties van angsten en pijn.

Wat houdt de Helder Methode in?

De kernwaarden bij alles wat wij doen zijn verbinding, groei en veiligheid.

Bij bijna alle traditionele coach en trainingstrajecten zie je dat onderstaande punten belicht worden en aandachtkrijgen. We noemen dat correctie op gedrag en houding. Ook wel CGT (Cognitieve Gedragstherapie) genoemd. Echter het meest essentiële onderdeel wordt genoemd bij punt 2 hieronder. Het oplossen van je trauma’s. En vreemd genoeg is dit een onderdeel dat bij zeer veel traditionele behandelingen geen of nauwelijks aandacht krijgt of waarbij je pillen voorgeschreven krijgt om de pijn te onderdrukken. Als je dit punt niet oplost zal alle hulp van tijdelijke aard zijn. De terugval blijft dan altijd op de loer liggen! En mede door dit feit liggen de slagingspercentages bij de traditionele behandelingen dramatisch laag van mensen die er in slagen om van hun verslaving af te komen.

Om de verbinding met jezelf te herstellen en groei te bereiken is er aandacht nodig op de volgende aspecten in jouw leven;

1.           Jouwsociale gezondheid

Hieronder vallen gezonde vriendschappen, een gezonde intieme relatie, goed contact met je familie en je op je gemak voelen bij je collega’s. Zinvolle dingen doen, interesse in de  maatschappij, steun van anderen, serieus genomen worden.

2.           Mentale gezondheid

Onthouden, concentreren, communiceren, vrolijk zijn, trots zijn, succesvol voelen, jezelf accepteren, omgaan met veranderingen, teleurstellingen en conflicten, gevoel van controle. Het oplossen van pijn trauma’s en vervelende gebeurtenissen.

3.           Fysieke gezondheid‍

Gezond voelen, omgaan met klachten en pijn, bewegen, conditie, fitheid, slapen, eten.

4.           Kwaliteit van leven

Genieten, gelukkig zijn, rust voelen, lekker in je vel zitten, balans hebben, je veilig voelen, je woonomgeving, rondkomen met geld.

5.           Zingeving/spiritualiteit

Dat wil zeggen zinvol werk, levenslust, je idealen bereiken, vertrouwen hebben, accepteren, dankbaarheid en blijven leren, uitreiken, jouw (zinvolle) natuurlijke               waarden naleven,

6.           Dagelijks functioneren

Zorgen voor jezelf, je grenzen kennen, kennis van gezondheid, omgaan met tijd en geld, kunnen werken, hulp kunnen vragen.

‍Hoe gaan we er voor zorgen dat jij je weer verbonden voelt met jezelf, jouw omgeving en de wereld om je heen?

‍

1.           Je gaat je lichaam en geest zien als instrument om beter te worden

We laten je inzien dat je jouw eigen lichaam en geest kunt inzetten als instrument om beter te worden en gezond te blijven. Je leert dat je jezelf weer kunt vertrouwen. Hierbij gaan we op zoek naar welke “natuurlijke medicijnen” voor jouw werken. Daarbij kun je denken aan een gezond slaapritme, sporten, gezond eten, activiteiten waar jij plezier, trots of geluk uit haalt etc.

2.           Je gaat naast intellectueel leren (leren uit een boekje) veel leren door “doen”.

Nieuwgedrag leer je eenmaal het beste aan door het te doen. Zie het maar als leren zwemmen, lopen of fietsen. Door het te doen zal je het nooit meer vergeten. Daarnaast doen we veel aan sport en bewegen, bijvoorbeeld Kickboksen. Vooriedereen kan dit “op maat” gemaakt worden, dus ook als je 18 of 88 bent kun je gewoon meedoen;

3.           We gaan er voor zorgen dat de kwaliteit van jouw gedachten beter wordt

De kwaliteit van leven wordt mede bepaald door de kwaliteit van jouw gedachten. We gaan je leren hoe jij de kwaliteit van jouw gedachten kunt beïnvloeden waardoor je je oprecht gelukkiger en succesvoller gaat voelen;  

4.           We gaan er voor zorgen dat je los komt te staan van de ziekte verslaving

We gaan je laten inzien dat verslaving niet een ziekte is wat je “bent”(Ik ben verslaafd) maar dat het een ziekte is die je (tijdelijk)”hebt”. Dat wil zeggen dat je los kunt komen te  staan van je verslaving. Bij veel behandelingen en nazorgprogramma’s moet je steeds als je wat wilt zeggen je hand opsteken en begin je met “Ik ben Pietje en ik ben verslaafd”. Dat doe je ook nog na 10 jaar als je in dat nazorgprogramma zit. Als je snapt hoe het brein werkt zijn dit soort programma’s funest voorde oplossing. Je blijft namelijk herhalen dat je ziek bent en daar ga je naar leven;

5.           Je kunt gewoon blijven werken en/ of voor je gezin blijven zorgen;

Zo kun je na een trainingsdag die week gelijk toepassen wat je geleerd hebt. Je hebt dus 10 weken lang , 1x dag training (op 1 week na dan is het 5 dagen achter elkaar. De andere dagen kun je gewoon werken, voor je gezin zorgen of rust pakken;

6.           Focus op de toekomst en jouw doelen

Bij veel behandelingen ligt de focus op het verleden op de ziekte verslaving, je beperkingen, de noodplannen (die zelden werken), dagboeken schrijven, beschrijven met wie je niet meer om kunt gaan, en je wordt dagelijks geconfronteerd met de puinhoop die jij hebt veroorzaakt toen je actief verslaafd was en ga zo maar door. De focus ligt op alle beperkingen, op de ziekte, op het verleden en wat er allemaal niet meer kan. Bij ons ligt de focus op de toekomst, op de doelen die je wilt halen, hoe je oprecht (intieme)relaties kunt creëren en hoe je op een effectieve wijze met conflicten en teleurstellingen kunt omgaan. We gaan alles opruimen wat er in het verleden is gebeurd, inclusief alle trauma’s en het herstellen van de contacten met je dierbaren, daarna gaan we ons voorbereiden op de toekomst;

7.           Naast correctie op gedrag en houding gaan we op zoek naar de “niet-werkende systemen” in jouw leven en gaan we op zoek naar waar de pijn vandaan komt waar jij voor wegvlucht en uiteraard gaan we er voor zorgen dat we deze systemen gaan ombuigen tot iets wat wel werkt in jouw leven.

Veel traditionele behandelingen houden zich alleen bezig met correctie op gedrag en houding. (De buitenkant van wie je bent; jouw gedragingen). Ook wij doen dat echter als jij niet gaat uitzoeken waar de pijn vandaan komt (De binnenkant), waarom kan jij het niet nuchter uithouden met jezelf, waarom ben jij de verbinding met jezelf verloren dan kun je ook nooit aan een oplossing werken die langdurig is en jou bevrijding geeft waar je naar op zoek bent. Je lost de oorzaak van het probleem niet op als je niet op zoek gaat naar waar de pijn vandaan komt waardoor je een hoog risico op terugval hebt, of je blijft nuchter maar voelt je  ontevreden, de échte bevrijding waar je naar op zoek bent zal er niet zijn.

Het aanbod van Helder Trainingen…

De Helder Training of coaching bestaat in grote lijnen uit drie fases.

De training duurt 10 weken in totaal. Hierbij krijg je 9x een vrijdag of 9x een zaterdag training van 9.00tot 17.00 uur. Tijdens deze 10 weken krijg je 1x een training van 5 dagen achter elkaar van woensdag tm zondag. Hierdoor kun je gewoon blijven werken en/of voor je gezin blijven zorgen.

Fase 1   (Duur 5x een vrijdag of zaterdag)

Tijdens deze weken krijg je alles te leren over de ziekte verslaving. Je gaat alles leren over de niet werkende systemen in jouw leven en je gaat inzicht krijgen in waar jouw trauma’s en/of negatieve geloofsovertuigingen vandaan komen. Tijdens deze weken gaan we al zo veel mogelijk opruimen van wat er in het verleden gebeurd is.

Fase 2   (Duur 5 dagen achter elkaar van woensdag t/m zondag)

Tijdens deze weken maak je een switch. Hier worden eventuele trauma’s opgepakt en ga je inzien hoe je jouw niet werkende systemen kunt ombuigen naar wel werkende systemen. Je krijgt simpele en krachtige tools aangereikt waar je gelijk mee aan de slag kunt. Je krijgt prikkelende en impactvolle oefeningen die je de rest van je leven niet meer gaat vergeten waardoor je het de volgende dag anders gaat doen. Tijdens deze dagen ga je weer de échte verbinding aan met jezelf en jouw omgeving. Voor zover het nog niet in de eerste weken gebeurd was ga je tijdens deze dagen de pijn uit het verleden oplossen. Tijdens deze dagen krijg je jouw zelfliefde terug en ga je je weer verbonden voelen met de mensen om je heen.

 Fase 3   (Duur 4x een vrijdag of zaterdag)

Tijdens deze trainingsdagen ga je je voorbereiden op de toekomst. Je zult je bezig houden met groei en op de juiste manier verbinding maken met jezelf en de mensen om je heen. De meeste mensen voelen zich na deze training bevrijd van hun de ziekte verslaving.

Mocht je een groepstraining te zwaar vinden dan is het ook mogelijk om dit programma te volgen met 1-op-1 coaching. De coaching wordt op maat aangeboden.